12. มุนิสุตฺตํ
[209]
สนฺถวาโต [สนฺธวโต (ก.)] ภยํ ชาตํ, นิเกตา ชายเต รโช;
อนิเกตมสนฺถวํ, เอตํ เว มุนิทสฺสนํฯ
[210]
โย ชาตมุจฺฉิชฺช น โรปเยยฺย, ชายนฺตมสฺส นานุปฺปเวจฺเฉ;
ตมาหุ เอกํ มุนินํ จรนฺตํ, อทฺทกฺขิ โส สนฺติปทํ มเหสิฯ
[211]
สงฺขาย วตฺถูนิ ปมาย [ปหาย (ก. สี. ก.), สมาย (ก.) ป มี ตฺวา = ปมาย, ยถา นิสฺสายาติปทํ] พีชํ, สิเนหมสฺส นานุปฺปเวจฺเฉ;
ส เว มุนี ชาติขยนฺตทสฺสี, ตกฺกํ ปหาย น อุเปติ สงฺขํฯ
[212]
อญฺญาย สพฺพานิ นิเวสนานิ, อนิกามยํ อญฺญตรมฺปิ เตสํ;
ส เว มุนี วีตเคโธ อคิทฺโธ, นายูหตี ปารคโต หิ โหติฯ
[213]
สพฺพาภิภุํ สพฺพวิทุํ สุเมธํ, สพฺเพสุ ธมฺเมสุ อนูปลิตฺตํ;
สพฺพญฺชหํ ตณฺหกฺขเย วิมุตฺตํ, ตํ วาปิ ธีรา มุนิ [มุนิํ (สี. ปี.)] เวทยนฺติฯ
[214]
ปญฺญาพลํ สีลวตูปปนฺนํ, สมาหิตํ ฌานรตํ สตีมํ;
สงฺคา ปมุตฺตํ อขิลํ อนาสวํ, ตํ วาปิ ธีรา มุนิ เวทยนฺติฯ
[215]